رویای دنیای زیبا

رستای عزیزم

از لحظه ای که آمدی، وقتی حواست متوجه نور و صدا و تصویر شد وقتی فهمیدی غیر از دنیای کوچک اطرافت، دنیای بزرگتری هم وجود دارد، دنیای بزرگی که هیچ تصوری از آن نداشتی، این وظیفه بر عهده ما بود که دنیای جدید را برای شما زیبا و دوست داشتنی نشان دهیم و چه وظیفه دشواری. ما فقط می توانستیم بخشی از دنیا را که دست خودمان بود برایت زیبا نشان دهیم. قبل از آنکه گریه کنی آرامت کنیم، قبل از آنکه گرسنه شوی سیرت کنیم، مواظب اطراف باشیم تا صدایی آزارات ندهد، با سرفه ات سرفه کنیم و با عطسه ات عطسه، وقتی سکسکه می کردی طوری لبخند بزنیم تا گمان کنی خنده دار ترین کار دنیا را انجام میدهی، اما دنیای ما وسیع تر از دستهای ماست. متاسفم، دنیای ما درد واکسن و تب دارد و البته درد در آوردن دندان، دخترکم صداهای دنیای ما گاهی  به خوابمان می برد و  گاهی هم از خواب بیدارمان می کند. بعضی از آدم های اطراف ما، غصه شان را هم با خنده نشان می دهند و بعضی دیگر حتی شادیشان را با بغض. گاهی آسمان زیبا ما را مهمان دانه های بلورین برف میکند و گاهی با صدای خوفناک رعد و برقش ما را می ترساند. اما عزیزکم دنیای ما با تو زیباست حتی اگر جهان زیبا، تنها در حد رویا باشد. من و پدرت تمام تلاشمان را می کنیم تا این رویا تبدیل به واقعیت شود.